เพื่อไทยลุย ‘เลือกตั้งท้องถิ่น’ ปักธง อบจ. เชียงใหม่ที่แรก ชิงเก้าอี้ “บุญเลิศ บูรณุปกรณ์”
วันที่ 16 พฤษภาคม พรรคเพื่อไทยจัดการประชุมสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร (ส.ส.) ของพรรค ซึ่งมีประเด็นเกี่ยวกับการเลือกตั้งท้องถิ่นรวมอยู่ด้วย โดย นางลดาวัลลิ์ วงศ์ศรีวงศ์ โฆษกพรรคเพื่อไทยแถลงภายหลังการประชุมว่า พรรคฯ ให้ความสำคัญกับการเมืองท้องถิ่น เพราะมองว่ามีความใกล้ชิดกับประชาชน พรรคจะพิจารณาบุคลากรของพรรคฯ ให้ไปลงสมัครเป็นผู้บริหารและสมาชิกในองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นทั่วประเทศ เริ่มต้นที่จังหวัดเชียงใหม่เป็นจังหวัดแรก ในการลงสมัครนายกองค์การบริหารส่วนจังหวัด (อบจ.) เชียงใหม่ พรรคฯ มอบหมายให้นายสมพงษ์ อมรวิวัฒน์ ส.ส.เชียงใหม่ เป็นผู้ดูแล
พรรคเพื่อไทยอาจจมีความมั่นใจจากการครองพื้นที่เชียงใหม่ในสนามเลือกตั้งระดับประเทศ ได้จำนวน ส.ส. กวาดเรียบทั้ง 8 เขต จาก 9 เขต เหลือเพียง 1 เขต (เขต 8) ที่ต้องเลือกตั้งใหม่เนื่องจาก กกต. แจกใบส้มให้นายสุรพล เกียรติไชยากร ส.ส.เพื่อไทย
แต่งานล้ม ‘ขาใหญ่’ ตระกูล ‘บูรณุปกรณ์’ ที่ครองเก้าอี้มายาวนานกว่า 10 ปี อย่าง นายบุญเลิศ บูรณุปกรณ์ นายกองค์การบริหารส่วนจังหวัดเชียงใหม่คนปัจจุบัน และอดีตนายกเทศมนตรีนครเชียงใหม่ 2 สมัย ไม่ง่ายนักสำหรับเพื่อไทย
ด้วยความเป็นนักธุรกิจที่มีความพร้อมสูง ตัดสินใจได้เอง ไม่ต้องรอกองทุนสนับสนุน บุคลิกอ่อนนอกแข็งใน พูดจาสุภาพนุ่มนวล ชาวบ้านเข้าถึงง่าย ลงพื้นที่สม่ำเสมอ ทำให้นายบุญเลิศ ครองใจคนในพื้นที่มาอย่างแน่นเหนียว โดยเฉพาะในสมัยที่ 2 การเลือกตั้ง นายกฯ อบจ. ในวันที่ 24 มิถุนายน 2555 นายบุญเลิศ ชนะการเลือกตั้งด้วยคะแนนเสียงท่วมท้น ทิ้งห่างผู้สมัครที่คะแนนตามมาอันดับสองอย่าง นายถาวร เกียรติไชยากร เกือบ 3 แสนคะแนน และมีสมาชิกสภา อบจ. ครองพื้นที่ 30 เขต จากทั้งหมด 42 เขต ใน 25 อำเภอ
แม้ว่าจะเผชิญข้อกล่าวหา เป็นเจ้าหน้าที่รัฐที่อยู่เบื้องหลังการทำจดหมายบิดเบือนร่างรัฐธรรมนูญ และถูกระงับการปฏิบัติหน้าที่โดย คำสั่งหัวหน้าคณะรักษาความสงบแห่งชาติ (คสช.) เมื่อวันที่ 26 กรกฎาคม 2559 ทว่า นายบุญเลิศก็สามารถต่อสู้ข้อกล่าวหาและพ้นมลทินจนสามารถกลับเข้ามาปฏิบัติหน้าที่ นายก อบจ. ได้ดังเดิมเมื่อเดือนมิถุนายน 2561
จำนวน ส.ส. มากที่สุด จึงอาจจะไม่ใช่คำตอบของการกินรวบตำแหน่งในสนามท้องถิ่น เพราะ ส.ส. มาจากการเลือกตั้งระดับประเทศที่ต้องเดิมพันด้วยเก้าอี้นายกรัฐมนตรี ในขณะที่ตำแหน่งผู้บริหารท้องถิ่นต้องอาศัยความใกล้ชิดกับคนในพื้นที่เป็นหลัก งานสนามท้องถิ่น จึงอาจไม่ “หมู” สำหรับพรรคการเมืองใหญ่ๆ เท่าใดนัก
